PASYONG MAHAL - NAPATUKSO SI HESUS SA DIMONYO DOON SA BUNDOK

Napatukso si Hesus sa

dimonyo doon sa bundok

Nagtuloy sa kabundukan

si Hesus na poong mahal

at magkukulasiong tunay;

kusang napatukso naman

sa demonyong tampalasan.

Ano nga'y nang dumating na

sa bundok na pinipita

pumasok kapagkaraka,

sa isayng yungib o kuweba,

doon nanalangin Siya.

Di kumain kaunti man

doon sa pag-aayunar,

puyat, gutom sampung uhaw,

tiniis na paminsanan

sa apatnapu ngang araw.

Nang maganap ngang totoo

pag-aayunar na ito

nagutom na nga si Kristo,

dito na ngani tinukso

ng magdarayang demonyo.

Nakitulad, nakimukha

sa tao ang magdaraya

na parang isang matanda,

dumulog na alipala

kay Hesus agad nag-wika.

O, katoto ko, aniya

sa masid ko ay Anak ka

ng Diyos na Poong Ama,

ano't ikaw'y nagbabata

gutom, uhaw na lahat na?

Totoo nga't naliliham

sa sulat napapalaman

mangyayaring walang liban,

na sa Iyong wika lamang

yari ang anomang bagay.

Kaya ngayon ang wika ko,

na inoola sa iyo

magmadali ngang gawin mo,

maging tinapay ang bato

at nang may makain tayo.

Sumagot na kapagkuwan

yaong si Hesus na mahal

aniya ay hindi lamang

sa tinapay nabubuhay

ang taong sino’t alin man.

Kundi sa grasia at awa,

mga mahal na biyaya

ng Diyos Haringdakila,

siyang ikabubuhay nga

ng taong Kaniyang likha.

Sa di mangyaring totoo

daya’t lalang ng dimonyo

nagbantang nagpanibago,

agad dinala si Kristo

sa pinakulo ng Templo.

Kung baga sa katuwiran

ang pinakulong tinuran

ay ang kataas-taasan,

na Boheda ng Simbahan

ng Herusalem na bayan.

Nang doroon na si Kristo,

muli na namang tinukso,

ng magdarayang demonyo,

ibig din niyang matalo

kaya ang wika’y ganito.

Aniya ay kung mistula,

tantong ikaw ay anak nga

ng Diyos Haring Dakila,

magpatibulid kang bigla

mula diyan hanggang lupa.

At sapagka’t nakasulat

na hindi mapapahamak

kung totoong Diyos Anak,

pipigili’t itataas

ng anghel nilang alagad.

Sumagot si Hesukristo

sa magdarayang demonyo

na ang wika ay ganito:

huwag aniyang manukso,

sa Panginoo’t Diyos mo.

Nang ito ay mapakinggan

niyong demonyong sukaban

ang pagtukso’y inilulan,

at si Hesus ay tinangnan

dinala sa kabundukan.

Dito sa bundok na ito,

ipinatanaw sa Berbo

ng magradayang demonyo,

madlang baya’t mga reino

at kayamanang totoo.

Aniya ay ako lamang,

may-ari at nagtatangan

nitong madlang kayamanan

na iyong napagmamasdan

sa mga sakop kong bayan.

Ang dinugtong pang sabi

ng demonyong lilong dati,

kay Hesus wika’y gayari

Haec omnia tibi dabo

si cadens adoraveris me.

Kung baga sa katuwiran

anitong lilo’t sukaban

na kung nais mong makamtan,

nariritong kayamanan

ako ay iyong luhuran.

Kung ako nga’y sambahin mo

at lumuhod sa harap ko

hindi sasalang totoo’t

ibibigay ko sa iyo

mga kayamanan dito.

Ano nga’y nang mapakinggan

ni Hesus ang gayong bagay

gumamit ng kadiyosan,

at buong kapangyarihan

sumagot sa tampalasan.

Sa pangako ngang sarili

ng demonyong lilong dati

ay sumagot at ang sabi,

ni Hesus na Poong kasi:

Vade Satanas ang pakli.

Sa katuwirang totoo,

ani Hesus sa demonyo,

Satanas manaw ka rito,

hayo’t ilag sa harap ko

ikaw ay pasa impierno.

Sukat mong maalaman,

sa sulat napapalaman

ang Poong Diyos nga lamang,

siyang dapat na luhuran

at sambahin gabi’t araw.

Nang marinig ng demonyo

itong winika ni Kristo,

natulig na at nanglumo,

at nabulid sa impierno

takot na di mamagkano.

Na ang buong kaisipan

nitong demonyong sukaban

si Hesus ay tao lamang,

na tantong kinakasihan

ng Diyos sa Kalangitan.

Ano pa nga’y sa matapos

ang pananalo ni Hesus

sa demonyong lilong loob,

sa langit naman’y nanaog

anghel na sugo ng Diyos.

Nagkakanta’t umaawit

ang karamihang angheles

dala’y tinapay at tubig,

at alaalang masakit

sa Ama niyang marikit.

Kumain na kapagkuwan

si Hesus niyong tinapay

lumagok ng tubig naman,

saka pinasalamatan

ang Ama sa Kalangitan.

Nang nasa bundok na ito

ang Poong Hesukristo,

sa Horda’y pinagsisino,

pati si San Huan Santo

ng mga lilong hudyo.

Ng makita’t mapagmasdan

ng pariseos na tanan

mga gawang kabanalan

ng Prekursor na si Huan

doon sa ilog na Hordan.

Pinagsisiya ng lahat,

Pariseos at eskribas

sa loob nila’t hinagap,

siyang totoong Mesias

si San Huan na buminyag.

Kaya nga’t ang naisipan

ay ang kanilang paronan,

tatanungin baga bilang;

kapag dating agad naman

tinanong na si San Huan.

Anila ay maginoo,

ikaw baga ay si Kristo;

ani Huan hindi ako;

kung gayon, ikaw ay sino,

si Elias baga Santo?

Ani San Huang mapalad:

ako’y hindi si Elias,

hindi propeta at pantas,

boses akong nagtatawag

niyong mahal na Mesias.

Ako nga ay siya lamang

na naglilinis ng daan

ng kaniyang lalakaran;

kaya nga ang katampatan

kayo’y magiba ng asal.

Nang matanto at mabatid

ng mga embahadores,

nanaw na sila at umalis;

gawa ni Huang mabait,

binyagan balang lumapit.