Ang pangangaral ni San Huan
Bautista doon sa parang at ang
pagbibinyag kay Hesukristo
Ay ano'y nang mamatay na
ang esposo ni Maria
inilibing kapagdaka,
si Hesus nama'y kasama
tumatangis ang dalawa.
Mga ugaling lahat na
sinunod ng Birheng Ina
nagluksa kapagkaraka,
tanda ng ganap na sinta
kay Hosep niyang asawa.
At ako, aniya, lamang,
kay Hesus na inutusan,
pinapaghahanda bilang,
na maglilinis ng daan
na kaniyang lalakaran.
Ito ang ibibinyag ko
tubig na sadyang totoo
nguni't kung siya'y parito,
ang ibibigay sa tao'y
grasiang tunay na saklolo.
Sa ito'y maipahayag
niyong Bautisting nangusap,
isang araw nama'y kagyat
sa darating ang Mesias
na ang nasa ay pabinyag.
Si Hesus ngani'y nakita,
ngunit hindi nakilala
ni Huan ang pinsan niya;
sa loob ay pinagsiya
napag-wari kapagdaka.
Lalo na nang mapakinggan
yaong wikang binitawan
ako'y binyagan mo, Huan:
dito nagpasiyang tunay
ang katoto niya't pinsan.
Natilihan at nanglumo
yaong marangal na Santo
aniya ay ano ito,
pabibinyag ang Poon ko
sa isang hamak na tao?
Bago ay ang karampatan
ang ako'y siyang binyagan
ng mahal mong mga kamay,
sapagka't Diyos kang tunay
nagkatawang tao lamang.
Sumagot pa itong Berbo;
Huan ako ay sundin mo
nitong hingi ko sa iyo,
at nang tularang totoo
ako ng lahat ng tao.
Di na tumugon si Huan
dito sa kaniyang pinsan,
lumusong silang nagsabay,
doon sa ilog ng Hordan,
si Hesus ay bininyagan.
At nang umahon sa pampang
ang langit agad nabuksan
at ang Espiritung tunay,
nanaog at pumatnubay
kay Hesus na Poong Mahal.
At narinig naman dito
boses ng Padre Eterno,
ipinangusap sa Berbo,
ito ang wika'y Anak ko,
minamahal kong totoo.
Tuwang hindi ano lamang
ang buong sangkalangitan
angheles ay nag-awitan,
pagpupuri'y walang humpay
sa Mesias na maalam.
Nang maganap na't matapos
ang pagbibinyag kay Hesus
nagpaalam na tibobos,
sa kaniyang pinsa't irog
na masintahin ngang lubos.
0 comments:
Post a Comment